“ Straciłam wolę do zadowalania tych, którzy mnie nie lubią, do kochania tych, którzy mnie nie kochają i uśmiechania się do tych, którzy nie chcą uśmiechnąć się do mnie. ”

Prywatna psychoterapia - część pierwsza

M: Wiesz mam takie wrażenie ostatnio ,że to albo ze mną jest coś nie tak albo z całym światem na     około
F : to nie tak , masz po prostu inna wrażliwość , zwracasz uwagę i przejmujesz sie słowami , rzeczami i gestami , których istnienia większość ludzi nie zauważa
M: ale ja , ja już nie mogę Mam dość mienia dość , nie cierpię całego świata , nie cierpię zaczynać i kończyć dnia od kropli uspokajających , nie cierpię płakać , nie cierpię niecierpieć
F: Musisz nauczyć się wyrażać to co czujesz Jeśli nie zwrócisz komuś na coś uwago in sam tego nie zauważy , musisz się otworzyć i w końcu mówić to co czujesz

Nie ważne ile razy upadniesz , ważne by podnieść się zawsze jeden raz więcej

Pierwszy dzień , pierwszy krok , pierwsze promienie słońca na twarzy
Pierwszy dzień z nowym  nastawieniem
Teraz liczę się ja , tylko ja , zdrowy egoizm ponoć nikogo jeszcze nie zabił
zamierzam sprawdzić to na własnej skórze
Koniec z traceniem czasu, z odkładaniem wszystkiego na nieokreślone "potem"
Koniec z tęsknotą , z nadziejami
Koniec z rozczarowaniami...

3, 2, 1 ,,, start

" Siedzimy obok obojętni wobec siebie jak turyści , wystukując rytm . Nie będzie tanga między nami choćby nawet cud się ziścił nie pomoże nic. Chociaż płyną ostre nuty w żyłach płonie krew, nigdy żadne z nad do tańca nie poderwie się... "

Dystans to pojecie bardzo relatywne Odległość nie ma tu absolutnie nic do rzeczy
Nie ważne czy dzieli nas odległość tysięcy kilometrów czy zaledwie paru centymetrów
Siedząc obok siebie , dzieli nas ruch dłoni ,dzieli nas cala przepaść emocji , 
nie sadzimy, że ktoś tak bliski może być tak odległy w tak krótkim czasie...
Otaczamy się murem kłamstw
Budujemy naszą własną fortecę bezpieczeńtwa 
Odległą od całego świata na odleglość strachu
Nie wypowiedzianymi słowami ogrzewamy to lodowate miejsce 
Atrapy szczęscia wieszamy na ścianach
Mokre od łez okna zasłaniamy pozorami
I tylko czasem przez drzwi sztucznych uśmiechów wychylamy się nieśmiało na zewnątrz..

 

" Ponoć we wszystko trzeba wsadzać serce , problem zaczyna sie gdy ktoś nie ma serca "

KALAMBURY EMOCJONALNE

To taka gra
Reguły są proste :
Dwie osoby siedzą obok siebie , bardzo blisko siebie
Osoba ,która zgaduje delikatnie obejmuje mówiącego
Druga sponatnicznie zaczyna  mówić o wszystkim co  czuje
Wyrażasz jak najwiecęj emocji tak by nie powiedzięć niczego
Musisz mówić tak by druga osoba wiedziała co chcesz powiedzieć mimo ,że tego nie usłyszy
Nie możesz dać się złapać za słowo
 nie używasz słów kluczy:
: tęsknota,brak , przyjaźń ,pustka, miłość,
Rysujesz uczucia nic nie znaczącymi hasłami
Nadajesz im głębię  spojrzeniem
Kolorujesz gestami


Mniej mi Ciebie ,
 poddałeś się ,
 nie wiem  co dzieje się w Tobie
nie chodzi o czas ,
chodzi o zmianę
Twoje oczy już nie przeszywają mnie na wylot,
Jest tysiąc rzeczy , milion histori których nie mam kiedy Ci opowiedzieć
Wymieniami zdania ale nie rozmawiamy
Nie wiem już co myślisz
Nie wiem co masz w środku ...


Naprawdę?
Przecież nic się nie zmieniło

"Nie myśl o tym, że wszystko się kończy. Myśl, że wszystko się dopiero zaczyna."

Osiem - lampionów na niebie - osiem marzeń w powietrzu , osiem cichych nadziei na przyszły rok
Siedem - osób , siedem totalnie różnych charakterów, siedem cudownych osobowości
Sześć - butelek : pigwówka , żubrówka , mangówka, gruszkówka ,żołądkowa gorzka i klasyczna!
Pięć - języków : polsko - niemiecko - włosko - hiszpańsko- meksykański
Cztery- strony świata z każdej odrobinę czegoś innego : zachodnia lekkość bytu , wschodnie gościnność, południowy uśmiech i północna precyzja.
Trzy - kobiety które odważyły się zaryzykować i wyjechać , powalczyć trochę o swoje szczęście.
Dwa - a raczej dwóch mężczyzn , o jakże dobrze pasuje tu słowo skrajność I dwie miłości , tak wielkie i ciepłe ,że grudniowy chłód nie jest w ogóle odczuwalny.
Jeden - niezwykły wieczór, z milionem ciepłych emocji